Гэты сабака зваўся Крым. Такое імя далі яму таму, што ў Крыме ён нарадзіўся.

У месце Дняпры, па-старому Днепрапятроўск, адна жанчына (а чалавек яе на фронце) вырашыла перабрацца з дзецьмі з кватэры ў прыватны сэктар да бабулі, спадзяючыся, што там больш бяспечна. Сабака, напэўна, жыў там на двары. Быў ён немалады, дванаццаць год ужо меў.

Во ў той сэктар, у той самы дом, уночы 29 верасня 2022, калі ўсе спалі, прыляцела расійская (што найбольш верагодна) ракета. Загінулі адразу ўсе: бабуля Алла, маці Наталля, малыя Іван і Васіліса. І з імі маленькі сабачка Джэк.

Крым заставаўся жывы. Атрымаў кантузію, страціў зрок і слых. Людзі заўважылі, як ён енчыць на парэштках хаты. Здолелі адвесці яго да ветэрынараў. Там Крым жыў яшчэ некаторы час.
 

 

12 лістапада Крымава сэрца спынілася. І хтось стварыў карціну.
 

 

Інфармацыя з украінскіх крыніц. Шукайце гуглам “пес крым днепр” – знойдзеце шмат спасылак па-руску. Калі ведаеце украінскую, здолееце адпаведна змяніць радок пошуку.
 

 
Другі сабака ваюе на супрацьлеглым баку. Імя яму Айс, ён уваходзіць у склад аддзелу луганскіх (ЛНР-аўскіх) сувязістаў. На баявым заданні, замест таго каб несці службу, прыняўся бегаць па полі. А поле было засеянае ўкраінскімі “пялёсткамі”. Знайшоў. Выратавалі яго, адвезлі да медыкаў. Цяпер кульгае на трох лапах, не надта суцяшаючыся тым, што “магло быть горш”.